Blog
Aandacht en vertrouwen
Afgelopen zaterdag liep ik met mijn hond te wandelen langs het water hier in de buurt. Wandelen geeft mij de rust om even te zijn. Nu loop ik al enige tijd met een slijmbeursontsteking in mijn heup rond, pijnlijk, lastig en beperkend. Want rust is hier toch wel geboden. Meestal tracht ik ‘gewoon’ door te gaan en negeer ik pijntjes omdat ik de beweging zo nodig heb. Nee, ik ben geen sportschooltype en mijn dagelijkse beweging haalde ik uit een uur stevig doorlopen met mijn hond. Maar wat nu, gedwongen rust nemen, kleine rondjes lopen en kalm aan. Dit wilde ik niet. Omdat mijn eerste insteek was (heel menselijk) dat ik van de pijn af wilde, maar dat ik ook wel wist dat er meerdere wegen naar Rome leiden, heb ik diverse kundige therapeuten bezocht. Een manueel therapeut heeft mijn rug ‘gekraakt’, een fysio mijn spieren lokaal losgemaakt, de acupuncturist schoont mijn meridianen en vult aan waar nodig. Een incidentele massage geboekt om het hele lijf eens mee te nemen, want ik ben meer dan been en heup… En ieder had zo zijn eigen visie op wat de oorzaak en de remedie zou kunnen zijn. Oefeningen, want het heiligbeen zat vast. Rust om de ontsteking te kalmeren, koelen. En aarden, want de fysio die ook haptotherapeut is voelde dat de energie ophoopte boven mijn heup, contact met de aarde en ademen door de pijn heen en naar de grond toe. Ook de acupuncturist nam waar dat de ‘aarde-energie’ leeg is, waardoor de ‘galblaas-energie’ te veel ruimte krijgt. De pijnlijke heup zit rechts, de mannelijke rationele kant van ons lijf. De ontsteking zit in de heup, het eerste chakra….Enkele thema’s die horen bij dit chakra zijn gronden, veiligheid, overleving, huis, gezin, vertrouwen en grenzen stellen. Doordat ik met mijn scriptie-onderzoek veel lees over wat het lichaam ons verteld, kon ik elke visie begrijpen en invoelen. Maar waren dit ook de woorden van mijn lichaam? En hoe kom ik er verder mee? En zaterdag in het mooie ochtendlicht liep ik, terwijl mijn hond de speelse ruimte benutte, bewust contact met de grond, de aarde te voelen. Zonder oordelen en bedenksels in mijn hoofd, ik was even leeg. Ik liep niet in het stevige tempo zoals ik gewoon doe en was bewust van elke stap. Wat deed mijn lijf hiermee, wat nam ik waar? Ik was even niet bezig met te bedenken wat en hoe. Ik voelde. Op een wat onregelmatig stuk voelde ik ineens een onzekerheid in mijn rechterbeen. Mijn gehele linkerkant van mijn lijf was rustig aanwezig en rechts voelde anders, minder aanwezig, minder stevig, strammer. ‘Ik durf er niet op te vertrouwen’. Dit waren letterlijk de woorden die ik hardop ineens zei. Verwondering voelde ik, en ik wist dat het klopte. Want mijn rationele ik, is onzeker. Ik ben bezig mijn scriptie te schrijven en mijn visie op papier te zetten. En een deel van mij durft niet te vertrouwen op mijn kennis. Mijn gevoelskant heb ik in de afgelopen 20 jaar behoorlijk ontwikkeld, zodanig dat ik vertrouw op wat ik voel. Het mentale en rationele deel wordt pas de afgelopen vier jaar weer flink geprikkeld en in werk gezet. En let wel, ik heb vaak naast mensen geleefd die zo slim waren….Ik zette mezelf dan in hun schaduw....
read moreWakker worden
Ik las deze week een ‘LOESJE’. “ Soms heb je van die dromen die je wakker houden, totdat je ze gaat uitvoeren”. ‘ Bingo! En zo was het voor mij inderdaad. En maar broeden op de dromen en maar wikken en maar wegen… Ik wil wel, maar kan ik wel en hoe dan? Totdat ik voor het voldongen feit kwam te staan dat ik cliënten MOEST hebben voor mijn opleiding. Dat was najaar 2013. Terwijl ik nog bezig was op het spoor van een massagepraktijk, daar deze website voor wilde bouwen. Ja… op den duur zou ik de twee opleidingen wel samen willen voegen, maar… Je kent dat misschien wel, nog niet kunnen zien dat jouw doel recht voor je neus ligt. Ik kon hem nog niet pakken. Maar goed, mijn netwerk aangesproken, de eerste cliënten gevonden en ik ging aan de slag. Wat een cadeau, ik voel me zo op mijn plek. Thuiskomen. Dan toch maar nadenken over een goede naam voor de praktijk. Hamsa stond al, die was ooit op mijn weg gekomen. ‘Hamsa, praktijk voor integrale massage’, was de naam die ik al geregistreerd had, maar die niet meer klopte. Ondertussen ging mijn studie verder en was ik weer aan het broeden op wat mijn scriptie-onderwerp zou worden. Ik wil die verbinding tussen denken en voelen, de verbinding die ik zelf ook voel tussen de lichaam en geest. Wat kun je hiermee in de dagelijkse praktijk. Mijn zus gaf me ineens de volgende kreet cadeau: ‘je beter gaan voelen door beter te leren voelen’ En dat is nu precies wat het is. Nu het credo van Hamsa en de (werk)titel van mijn scriptie. En wat nu het echte cadeau voor mezelf is: mijn droom houdt me niet meer wakker maar maakt mij meer en meer wakker. Ik kijk om me heen en besef me waar ik heen ga en sta open voor de rest van de weg, en geniet van elke stap die ik...
read more